Isfahan nesf-e Jahan (Isfahan is half the world)

Isfahan is één van de toeristische topattracties van Iran. We vinden de miljoenenstad eerst erg druk. Kashan en Qom zijn van een andere orde - veel kleiner. Maar we wennen snel. 's Avonds naar de mooi verlichte Pol-e Si-o-Seh (33 bogenbrug) over de Zayandeh Rivier. Die rivier staat nu droog. Het is er lekker druk met Iraanse jongelui - meisjes en jongens. 

De bazaar van Isfahan is een doolhof waar we al snel onze oriëntatie kwijt raken. We doorkruisen steegjes met winkeltjes vol snuisterijen, specerijen, kleding en een groot gedeelte met oogverblindende tapijten. Echt een aparte, bijna middeleeuwse sfeer. In de zijsteegjes 100-den goudwinkeltjes. We starten bij de uit de 11de/12de eeuw stammende Jameh Moskee. Dit zou ook al de heilige grond van de Zoroastrians zijn (zij aanbidden vuur). Een groot complex met mathematisch perfecte bakstenen pilarenconstructies. Ze heeft alle aardbevingen overleefd.
Na lang zoeken, vinden we de Timcheh Malik. Een prachtig Qajarera gebouwtje van blauwe mozaïektegels en veel houtwerk. We zoeken weer wat eten, maar we zijn nog te vroeg. Een paar jongens drinken wat thee en eten brood met een pittige kaas. Ze bieden ons wat eten aan - het smaakt heerlijk. 

Uiteindelijk eindigen we op het grote Naqsh-e Jahan plein uit 1602. Het plein is 512 meter lang en 163 meter breed. Rijtuigjes rijden Iraanse toeristen het plein rond. De belletjes van de paarden rinkelen. We wachten bij de ingang van de Masjed-e Shah. Deze is een paar uur gesloten vanwege het middaggebed. 
Herhaaldelijk spreken jongens en meisjes ons aan. Ze willen weten waar we vandaan komen, willen wat bijverdienen als gids en ze willen weten wat we van Iran vinden. We maken foto's van Iraanse families en jonge stelletjes. Allemaal met hun smartphone. Een jongen schept op over zijn Poolse vriendin. Hij laat de foto's zien: allemaal van meisjes met de moskee als achtergrond. We komen tot de conclusie dat het zijn fantasievriendin is. 

Nadat het gebed is afgelopen gaat de moskee weer open. Zeer Indrukwekkend groot en vooral qua inrichting en kleur met veel blauwe en gele decoraties. Toch wel de mooiste moskee tot nu toe. In het midden van de hoofdkoepel kun je op een grijze marmeren steen staan voor de beste akoestiek. Een Iraanse vrouw zingt vanaf de steen een prachtig geestelijk lied uit volle borst - wonderschoon. De akoestiek is fantastisch. Haar mooie gezang maakt het plaatje compleet.